Öyle işte...

değişmez ya. hep öyle kalır. içinden geldiği gibi yazarsın. sonra birisi okur. içinden geldiği gibi yorumlar. ne isterse. farketmez ne olduğu pek fazla. önemli olan kalıcılığıdır. yazdığın gibi kalması. "edit"lersin beğenmezsen. ama yine de o ilk yazdığın gibidir. anıların ilk yaşadığın gibidir hafızanda ne kadar "edit"lersen "edit"le. yaşadıklarından pişmanlık duymak değil. onları bastırmak değil. onlarla barışmak olduğu gibi kabul etmek. ne yaparsan yap, onlar öyle duracak ve senin nefesin kesildiğnde,kalbin durduğunda karşına çıkacaklar aynen yaptığın gibi. düşün ne yapacaksan. iki kere hatta daha fazla düşün. sadece olmasını değil onu hatırlamayı da göze almalısın bişey yaparken. her şeyiyle sonucuyla sebebiyle sen yaptıysan o zaten senin bir parçandır. kaç ondan istersen,kurtul, gözün görmesin bi daha. beceremezsin işte onu . her türlü karşına çıkar senin bulur yerleşir önüne kocaman bir duvar gibi, üstünden tırmanamaz altından kazamaz etrafından dolaşamazsın sadece o duvarı kendin inşa ettiğinin de farkında olmalısın. senin yapmadığın hiçbir şey çıkmaz karşına. çıksa da seni bağlamaz ya, sen büyütürsün gözünde. en iyisi boşver arkadaşım onlar kendi halinde sen kendi halinde sadece düşün yapmadan önce ne olacağını, başına ne geleceğini, bırak onların dertleri onları bağlasın...

0 kişi tepki vermiş: