.

Ağzına geleni söyleyemeyen bi insan oldum çıktım. Halbuki böyle miydim eskiden. Yani eskiden de insanları kırmamaya çalışırdım tamam ama yine de söylerdim ne düşünüyorsam. Ama artık insaları kırmamak için (yada insanlar beni sevsin, beğensin diye mi artık bilmiyorum) düşüncelerini değiştiren, aslında söylemek istediklerini değil de karşısındakinin duymak istediklerini söyleyen bi insan oldum sanki. Biraz abartıyorum belki tamam, öyle şak diye değişilmez de zaten, ama sanki o yönde ilerliyormuşum gibi geliyor bana. Öyle bir insan olmak istemiyorum ki. "Saçın bokuma benzemiş" diyebilmek istiyorum beğenmediğim zaman. Bence en güzeli de bu. Herkes ağzına geleni söylesin beni de uğraştırmasınlar...