tam yazacak bişeyler düşündüm kafamda topladım bi baktım, hoooop: blogger a erişemiyorum. "o kadar da düşünmüştüm lan" diyip f5 i bir hayli aşındırdıktan sonra pes ettim. birsüre sonra (ki az önceye tekabül ediyor) "açılmıcak ama gene de deniyeyim" ismini verdiğim (evet sağa sola isim veriyorum mesela telefonumun adı james) ümitsiz çabamın hemen arkasından blogumu görünce de sevinçlere boğuldum... (evet abartıyorum, sadece içimden "oley be" demiş ardından yüz ifademi eski haline çevirmiş olabilirim)
fakat şu an en büyük sorunum (yine abartıyorum)(parantez içi olayını da abartmışım izlenimine kapıldım...) "ne yazıcaktım ki ben?". sanırım bütün gün boş boş oturmamla ilgiliydi. birsürü cümle-fikir gelmişti aklıma ama hatırlamıyorum... neyse konu olsun yeter cümleleri baştan buluruz.
yeni cümleler buldum ama bu seferkiler ortaokul ingilizce kitaplarındaki "daily routine" ünitesinin hiç ilgi çekici olmayan okuma parçasının çevirisine benzediği için vazgeçtim. ne biçim cümleler gelmişti aklıma halbuki! Fuck you blogger!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 kişi tepki vermiş:
Yorum Gönder