mutluluk? ne zaman: 01:06

mutluyum. ama mutluluk üzerine yazmakta zorlanıyorum.halbuki ne kadar kolaydı kederi, yalnızlığı sözcüklere dökmek.ne kadar basitti, mutluluğun tam aksine... gerçekten üzüntüyü hissetmek kadar karmaşıktı en fazla üzüntüyü yazmak.ama mutluluğumu yazmaya ne kadar çabaladıysam olmadı. birsürü şey yazdım. hiçbiri doğru olmadı. gerçek mutluluk değildi onlar. anlatamamıştım. belki de mutlu olmadığım için yazamıyordum mutluluğu. tamam dertlerimi umursamayıp, yok etmiştim. ama bu muydu mutluluk?belki de sadece tasasızlıktı hissettiğim. nötr'dü. gerçi kimilerine göre dertlerinin hiçbirini umursamamak ve dertsiz kalmak mutlu olmak için geçerli bir sebep olabilir. ama aradaki fark çok büyük bana göre.tabi "bulmuş da bunuyo.", "kıymetini bilmiyo." diyebilirsiniz. ama halime de şükrediyorum. dertlerimi kendimden uzaklaştırabildiğim için kendimi tebrik de edebilirim. yine de aynı şey değil mutlu olmakla. hem zaten mutlu olmak da zaman bağlı değil mi üzüntü gibi. geçer gider. radyoda sevdiğin bir şarkıyı duymakla da başlayabilir, sevdiğin bir yemeği yemekle de, lotoyu kazanmakla da. sonra zaman geçer ve üzülünecek birşey olmamışsa tekrar sıfır, orta, nötr olunur. yani biter. yazacaksam da bitmeden yazmalıyım demek ki mutluluğu, yüzümdeki tebesüüm anlatmalıyım kağıda hissettiklerimi. işin iyi tarafı; artık mutlu olunca mutluluğumu da yazabileceğim için mutluyum :)...

not:belli olmaz demiştim. olmadı. yine de olmaz. "artık böyle" dememek; büyük konuşmamak lazımmış...